Chanukija, ośmiornak, jest jednym z najważniejszych elementów obchodów Chanuki. Składa się z dziewięciu ramion – ośmiu reprezentujących każdy dzień święta oraz dziewiątego, zwanej „shamash”, która służy do zapalania pozostałych świec. Każdej nocy podczas obchodów Chanuki, zapalana jest jedna świeca, dodając kolejny płomień, aż wszystkie świeczniki są rozświetlone.
Symbolicznie – już od pięciu lat – światła Chanuki rozpalane są także w Mielcu, w miejscu gdzie funkcjonował kwartał żydowski, stała okazała synagoga. Mielczanie skupieni w grupie Mayn Shtetele Mielec przynoszą znicze i rozpalają je – po jednym przez osiem dni – przy tablicy przypominającej o istnieniu mieleckiej synagogi.
Ostatni raz społeczność żydowska Mielca swoje świece Chanuki rozpaliła w grudniu 1941 roku, na trzy miesiące przed zagładą mieleckich żydów, którą dokonały okupacyjne wojska niemieckie.
Główny motyw Chanuki wiąże się z cudem, który miał miejsce w czasach starożytnych. Według tradycji, w drugim wieku przed naszą erą, Żydzi, walczący z Seleucydami, odzyskali kontrolę nad Świątynią Jerozolimską. Kiedy próbowali oczyścić Świątynię, znaleźli ilość oleju wystarczającą tylko do zapalenia świecznika na zaledwie jeden dzień. Jednakże, według legendy, to niewielkie ilości oleju wystarczyły na pełne osiem dni, co umożliwiło zakończenie oczyszczenia Świątyni. To właśnie to wydarzenie obchodzone jest podczas Chanuki.
Ośmiornak menory ma więc głębokie znaczenie symboliczne, reprezentując nadzieję, cud i wytrwałość w obliczu trudności. Światło, które stopniowo wzrasta każdej nocy podczas obchodów Chanuki, symbolizuje ożywienie ducha, oświatę i triumf dobra nad złem.
Obecnie obchody Chanuki i rozpalanie świec w menory są nie tylko wyrazem religijnego obrzędu, ale także okazją do rodzinnych spotkań, modlitw, śpiewów i wspólnego społecznego doświadczenia. Wiele społeczności żydowskich organizuje publiczne zapalanie świec, które łączą tradycję z przyjemnymi wydarzeniami społecznymi, gdzie wszyscy mogą wspólnie świętować.
[DAWNY]1702471127805[/DAWNY]