Na problemy z impotencją szczególnie narażone są osoby po 50 roku życia, aczkolwiek niekiedy zdarzają się przypadki znacznie młodsze. Problem ten może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn, oraz wyglądać inaczej zależnie od omawianej płci. Dzisiejsza medycyna dysponuje wieloma sposobami, na poradzenie sobie z dysfunkcjami zaburzenia erekcji, jednakże leczenie trzeba dobrać odpowiednio do problemu, przez który powstaje.
Sama erekcja jest bardzo skomplikowanym procesem psychofizycznym, w której dużą rolę odgrywa nie tylko sam organizm, ale też mózg człowieka. W przypadku kobiet i mężczyzn objawia się ona w inny sposób.
Podczas erekcji u mężczyzn końcową fazą jest w pełni usztywniony penis, zdolny do współżycia seksualnego. Aby doszło do odpowiedniego wzwodu w całym organizmie muszą zadziałać przede wszystkim czynniki układu nerwowego.
Mężczyzna posiada dwa ośrodki erekcyjne, umiejscowione w rdzeniu kręgowym i mózgu. Erekcja dzięki temu może pojawić się jako reakcja na różnego rodzaju bodźce smakowe, zapachowe bądź w odpowiedzi na wrażenia wzrokowe. Są to tak zwane erekcje psychogenne.
Oprócz tego istnieją także erekcje odruchowe, występują przy bezpośrednim pobudzaniu członka, jak to się dzieje chociażby w wyniku masturbacji.
W trakcie długiego procesu elektrochemicznego w mózgu, kiedy wyżej wymienione czynniki zaczną działać penis powinien wypełniać krwią swoje ciała jamiste. One z kolei posiadają specjalne otwory, którymi zapychają się podczas napływu krwi, dzięki czemu całość uzyskuje odpowiednią sztywność.
U kobiet erekcja objawia się przede wszystkim utwardzeniem i powiększeniem brodawek piersiowych oraz większym rozwarciem warg sromowych łechtaczki, która staje się bardziej podatna na różnego rodzaju bodźce stymulacyjne.
Te same ośrodki co u mężczyzn w organizmie sprawiają, iż włókna mięśniowe gładkie znajdujące się w piersiach wywołują skurcz, przez co brodawka jest twardsza, a w niektórych przypadkach sam gruczoł mleczny również lekko podnosi swoją wysokość.
Zaburzenia erekcji mogą przyjmować różną postać. Niekiedy zdarzają się jedynie okresowo, a czasami mają długotrwały przebieg, uniemożliwiający jakąkolwiek formę zaspokojenia seksualnego.
Mając powyższą wiedzę na temat mechanizmów powstawania wzwodu, możemy zacząć zastanawiać się nad tym, co blokuje popęd oraz znaleźć rozwiązania dla poszczególnych przypadków.
Impotencja występuje zawsze, gdy mimo różnego rodzaju bodźców, psychogennych albo odruchowych, nawet podczas stosunku albo pobudzania się przed, nie pojawiają się żadne z wcześniej wymienionych reakcji.
Czasem też za impotencję można przyjąć sytuację, w której nie następuje orgazm z organów rozrodczych.
O ile u kobiet impotencja nie jest tak ważna od strony ewolucyjnej, to jednocześnie może być uciążliwa ogólnie w sferze seksualnej.
Podczas stosunku, nawet jeżeli dochodzi do penetracji łechtaczki w pełni usztywnionym prąciem kobiety nie czują żadnego podniecenia, a jedynie dyskomfort i ból, który zniechęca je do dalszych aktywności.
Niekiedy impotencja może występować naturalnie poprzez brak czyjejś atrakcyjności w oczach zaburzonego, niekiedy problemy psychiczne obejmują też sytuacje stresowe, depresja, źle utrwalone sposoby myślenia o podnieceniu, seksie i masturbacji. Wszystko to wpływa na erekcje z grupy psychogennej.
Oprócz tego istnieją też sytuacje, w których mimo intensywnych bodźców dotykowych narządy nie wchodzą w stan podniecenia, pozostając w spoczynku. Są to zaburzenia erekcji odruchowych. Większy wpływ mogą mieć na nie różnego rodzaju choroby uszkadzające nerwy.
Diabetycy szczególnie często cierpią na problemy natury seksualnej. Cukrzyca ma wpływ nieprawidłowe działanie krążenia, które w znacznym stopniu wpływa na odczuwanie popędu seksualnego, jak i sprawność podczas stosunku.
Zbyt wysoki bądź obniżony poziom glikemii w organizmie niszczy nerwy, odpowiedzialne za poprawne dostarczanie bodźców do narządów płciowych, powodując czasem kompletną nieczułość podczas prób pobudzenia.
Oprócz tego osoby takie często cierpią na otyłość, co również przyczynia się do psychologicznego aspektu postrzegania swojego ciała i powodowaniu stresu podczas obcowania z innymi osobami.
Złe przyjmowanie sterydów w nieodpowiednich dawkach również może przyczynić się do niepoprawnego funkcjonowania organizmu. Szczególnie narażona w tym procesie jest gospodarka hormonalna, która pod wpływem nadmiaru nowych substancji zaczyna wytwarzać w ciele reakcje obronne, powodujące impotencje, ale również całkowite obniżenie aktywności ruchowej, a w skrajnych przypadkach nawet depresję.
Ludzie spożywający duże ilości alkoholu również mogą mieć bardzo poważne problemy podczas próby podniecenia się. Zwykle na szczęście duże stężenie etanolu we krwi może prowadzić jedynie do wydłużenia się czasu, nim pełne usztywnienie zostanie osiągnięte.
Jednakże, zbyt wielka ilość wypitego alkoholu prowadzi do obniżenia pracy wątroby, co następnie jest przyczyną zmniejszenia poziomu testosteronu, a w konsekwencji prowadzi do impotencji alkoholowej.
Wbrew pozorom masturbacja nie ma zbyt wielkiego wpływu na rozwój impotencji.
Konsensus co do ilości stosunków samozadowolenia w ciągu tygodnia nigdy nie został rozstrzygnięty, jednakże wielu naukowców zgadza się, iż masturbacja nie jest zachowaniem niebezpiecznym dla poprawnego funkcjonowania organizmu, a pełni naturalną rolę rozładowania napięcia w przypadku nie posiadania partnera seksualnego.
Możliwe jednak, że w wyniku problemów psychicznych osoba może zacząć nadużywać masturbacji i uzależnić od pornografii, w skutek czego rzadziej będzie uprawiać seks z partnerem bądź partnerką, a to z kolei może być uznane za pośrednią przyczynę zaburzeń erekcji.
Młodzi ludzie znacznie rzadziej narażeni są na problemy z erekcją, co nie znaczy, że w ogóle u nich nie występują.
Głównie dysfunkcje występują u nich przez brak doświadczenia w obcowaniu z drugą osobą oraz stany lękowe przed zakażeniem się wirusami typu HIV lub rzeżączka.
Ponadto, brak wzwodu może też wynikać ze złej diety, składającej się głównie z tłuszczy i wysoko słodzonych posiłków, wspomnianego wcześniej nadużywanego alkoholu bądź niestabilnego snu z zaburzonym zegarem biologicznym.
Po zdiagnozowaniu swojego problemu w leczeniu impotencji stosuje się terapię farmakologiczną, używając odwracalnych inhibitorów PDE5 (fosfodiestazy typu 5), które blokują substancje odpowiedzialne za utrzymywanie narządów w spoczynku.
Istnieją także leki, które stosuje się w formie zastrzyków. Odpowiednio odkażoną igłę należy wkłuć w podstawę prącia, tak, by lek działał przed stosunkiem. Stosowne są rzadko, zwykle, kiedy pacjent z powodów indywidualnych nie może przyjmować środka doustnie.
Oprócz tego w przypadku problemów psychologicznych polecana jest także psychoterapia i kontakt z seksuologiem.
W leczeniu impotencji pomaga przede wszystkim seksuolog, który zleca odpowiednie badania, pomagające zdiagnozować przyczynę problemu oraz przeprowadza wywiad z pacjentem na temat jego trudności.
Następnie przepisze odpowiednie leki oraz będzie kontrolować stan poprawy działania narządów albo przy braku efektów zastosuje inną formę terapii.
Najczęstszym lekiem, przeznaczonym do leczenia zaburzeń jest inhibitor PDE5. W skład tych leków wchodzi chociażby popularna Viagra, zwana poprawnie Sildenafilem, oraz pozostałe leki, jak:
Kupno leków w przypadku występowania problemów może być dla nas kłopotliwe. Na szczęście wyżej wymienione produkty są dostępne w wielu sklepach internetowych bez recepty. Jednym z nich jest na przykład sprawdzony kamagranajtaniej.pl. Dzięki temu rozwiązaniu nie będziemy musieli odczuwać dyskomfortu podczas kupowania leku.
Czasami zamiast leków o wiele bardziej pomóc może skuteczna psychoterapia, która nauczy nas jak obniżyć poziom stresu i odpowiednio zrelaksować podczas stosunku.
Certyfikowany psychoterapeuta (poleca się szczególnie nurt poznawczo-behawioralny) pomoże dojść do problemu, który leży w podświadomości naszej psychiki, a następnie rozwiąże konflikty emocjonalne, które blokują wystąpienia erekcji.
Zaburzenia erekcji w niektórych przypadka mogą w ogóle nie mieć żadnego podłoża psychologicznego ani nie są spowodowane poważniejszymi chorobami nerwowymi.
Nieco młodsze osoby, u których pojawiają się tego typu dysfunkcje powinny spróbować zmienić swój codzienny styl życia. Przede wszystkim organizm musi pracować prawidłowo, a aby to osiągnąć wystarczy tylko kilka prostych czynności:
Powinno się mieć ustalone godziny wstawania i kładzenia spać (niezależnie od dnia tygodnia)
Dieta musi być zróżnicowana, w przypadku dużej ilości tłustych rzeczy należy zacząć spożywać lekko strawne posiłki, pić nieco mniej soków wysoko słodzonych albo napoi gazowanych, by nie przeciążać ciała zbyt dużymi ilościami cukru
Stosując aktywność ruchową przez pół godziny w wybranych 3 dniach tygodnia zużywa się cukry, które inaczej zaczęłyby odkładać się w tkance tłuszczowej. W dodatku poprawia ona krążenie całego organizmu i zachowuje zdrowszą kondycję
Aby obniżyć poziom stresu można zainteresować się także muzykoterapią. Według niektórych badań spokojniejsze utwory pomagają znieść napięcia, których doświadcza się na co dzień, a tym samym poprawić słabe usztywnianie narządów.
Z przytoczonych tutaj informacji wynika, iż przyczyn zaburzenia erekcji może być wiele, jednakże odpowiednie dobranie leków i zastosowanie dobrych nawyków pozwala bardzo skutecznie wyeliminować ją z naszego życia oraz cieszyć się stosunkiem bez występujących w nim dysfunkcji.
Źródła:
Leczenie zaburzeń seksualnych – Zbigniew Lew-Starowicz
https://www.nature.com/articles/3900949
http://www.bumc.bu.edu/sexualmedicine/physicianinformation/epidemiology-of-ed/
https://link.springer.com/article/10.1007/BF00251005