Zbiorniki na ciekły azot umożliwiają bezpieczne przechowywanie i dozowanie azotu w temperaturze około −196°C. Sprzęt tego typu jest kluczowy w laboratoriach, medycynie, krioterapii i przemyśle, gdzie liczy się stabilność temperatury, kontrola ciśnienia i niezawodność działania.
Czym są zbiorniki na ciekły azot i gdzie się je stosuje?
Ciekły azot to kriogeniczna ciecz wykorzystywana do zamrażania, chłodzenia i zabiegów terapeutycznych. Zbiorniki na ciekły azot spotyka się:
- w laboratoriach biologicznych, chemicznych i materiałowych,
- w bankach komórek i tkanek,
- w placówkach medycznych i w krioterapii,
- w przemyśle spożywczym, metalurgii i elektronice.
Zakres pojemności obejmuje urządzenia od kilkudziesięciu litrów do instalacji liczących kilkadziesiąt tysięcy litrów, co pozwala dopasować rozwiązanie do skali pracy i wymagań procesów.
Jak działają: konstrukcja próżniowa i elementy bezpieczeństwa
Zbiorniki kriogeniczne mają podwójne ścianki oddzielone próżnią. Taka izolacja minimalizuje straty zimna i ogranicza parowanie. Kluczowe elementy konstrukcji to:
- izolacja próżniowa z warstwami refleksyjnymi,
- zawory bezpieczeństwa i układy kontroli ciśnienia,
- szyjka i pokrywa projektowane pod kątem ograniczenia strat,
- materiały odporne na niskie temperatury, najczęściej stal nierdzewna lub aluminium.
Warto pamiętać o właściwościach fizycznych LN2. Przy przejściu w gaz, 1 litr ciekłego azotu daje około 694 litrów azotu w temperaturze pokojowej. To oznacza wzrost objętości i konieczność sprawnej wentylacji pomieszczeń. Wymagane są środki ochrony osobistej, osłona oczu i rąk, detektory tlenu w strefach zamkniętych oraz procedury postępowania z zaworami i wężami.
Typy zbiorników na ciekły azot
Dobór typu wynika z zastosowania i sposobu pracy:
- Naczynia Dewara
- lekkie i mobilne,
- do przechowywania próbek, azotu do zabiegów lub krótkich transportów wewnętrznych,
- przystosowane do pracy grawitacyjnej lub z ręcznym transferem.
- Zbiorniki transportowe
- zaprojektowane z myślą o przemieszczaniu, z wózkami i amortyzacją,
- dostępne w pojemnościach od kilkudziesięciu do kilkuset litrów,
- z układami zabezpieczającymi na czas transportu.
- Zbiorniki stacjonarne
- do długotrwałego przechowywania i zasilania instalacji produkcyjnych,
- pojemności liczone w tysiącach i dziesiątkach tysięcy litrów,
- z rozbudowanym monitoringiem ciśnienia i poziomu.
- Modele z funkcją poboru
- wyposażone w układ budowania ciśnienia, parownice i reduktory,
- umożliwiają precyzyjne dozowanie ciekłego lub gazowego azotu do aplikacji.
Pełną gamę rozwiązań, od naczyń Dewara po zbiorniki ciśnieniowe z dozowaniem, prezentuje https://taylorwharton.pl/produkty.
Kryteria wyboru i kluczowe parametry
Ocena potrzeb upraszcza dobór. Najważniejsze pytania na start:
- Jakie jest przeznaczenie: przechowywanie, transport, dozowanie, czy wszystko naraz?
- Jaki czas utrzymania temperatury jest wymagany między uzupełnieniami?
- Jakie są wymagania dotyczące bezpieczeństwa i automatyzacji?
Parametry, na które warto zwrócić uwagę:
- pojemność nominalna oraz efektywna przestrzeń użytkowa,
- dopuszczalne ciśnienie robocze i typ zaworów,
- izolacja próżniowa i konstrukcja szyjki (wpływ na tempo parowania),
- kompatybilność z koszykami, kasetami, rakami i wózkami,
- systemy monitoringu: poziom, temperatura, alarmy, telemetria,
- mobilność: średnice kół, uchwyty, zabezpieczenia transportowe,
- zgodność z normami i oznaczenie CE.
W laboratoriach często liczy się niski ubytek dzienny i łatwy dostęp do próbek. W przemyśle priorytetem bywa stabilne ciśnienie na linii i możliwość ciągłego dozowania.
Koszty, wyposażenie i eksploatacja
Cena zbiornika zależy od:
- pojemności i klasy izolacji,
- materiału wykonania i jakości armatury,
- zastosowania (przechowywanie, transport, dozowanie),
- dodatkowych systemów kontroli oraz marki producenta.
Przykładowe akcesoria i opcje:
- zestawy do transferu, węże kriogeniczne, lance do poboru,
- koszyki na probówki, kasety do słomek, organizery,
- wózki z hamulcem, pierścienie ochronne, pokrywy z zamkiem,
- rejestratory poziomu i temperatury, zdalne alarmy.
Eksploatacja obejmuje okresowe przeglądy armatury, testy szczelności, kontrolę stanu izolacji oraz właściwe procedury napełniania. Dobrą praktyką jest prowadzenie dziennika uzupełnień i alarmów. Daje to szybki wgląd w kondycję izolacji oraz planowanie dostaw LN2.
Trzy scenariusze zastosowań
- Laboratorium IVF
- Wymagane stabilne przechowywanie w stałej, bardzo niskiej temperaturze.
- Sprawdza się zestaw: naczynia Dewara na próbki plus zbiornik z funkcją poboru do codziennych operacji.
- Klinika krioterapii miejscowej
- Potrzebny szybki dostęp do ciekłego azotu przy minimalnych stratach.
- Mobilne naczynie Dewara z odpowiednią lancą dozującą ułatwia bezpieczne przeprowadzenie zabiegów.
- Zakład przemysłowy
- Wykorzystywany ciekły i gazowy azot do chłodzenia i obróbki.
- Zbiornik stacjonarny z układem budowania ciśnienia stabilizuje podaż i ogranicza przestoje.
Jeśli potrzebny jest dobór pod konkretny proces, modele i konfiguracje dostępne są na https://taylorwharton.pl/produkty. Dobierając zbiorniki na ciekły azot do rzeczywistych potrzeb, łatwiej osiągnąć bezpieczeństwo, wydajność i trwałość instalacji.