Jak wynika z opublikowanego na stronie Ourkids.net. Raportu o szkolnictwie prywatnym w Polsce 2018/19 wynika, że sektor ten w polskim systemie edukacji choć jest młody to rozwija się bardzo dynamicznie. Właściciele placówek prywatnych mając dostęp do ogólnoświatowych wzorców, chętnie stosują je w swoich szkołach. Na przestrzeni lat 2000-2012 liczba szkół finansowanych ze środków niepublicznych wzrosła z 7,9 do 9,4 % ogółu.
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) podkreśla coraz większą rolę jaką odgrywa sektor prywatny w edukacji. W Polsce udział tego sektora prywatnego w PKB to już 5 %. To prawie tyle samo co średnia w Unii Europejskiej. Podkreślany jest także fakt, iż pierwsze spotkanie z edukacją, czyli edukacja wczesnoszkolna rzutuje w dużej mierze na przyszłość dzieci. Europejskie Centrum Polityki Strategicznej również podkreśla ogromną rolę edukacji wczesnoszkolnej. Edukacja prywatna daje duże możliwości co coraz częściej zauważają rodzice. W 2006 roku w Polsce istniało 1,3 tys. prywatnych przedszkoli, w roku 2014 ta liczba powiększyła się ponad czterokrotnie. Rodzice, którzy posyłają dziecko do prywatnych przedszkoli zauważają ich przewagę w stosunku do placówek publicznych (np. bardziej indywidualne podejście do ucznia) i dalsza droga edukacyjna dziecka to kolejne szkoły prywatne. Do niewątpliwych zalet tego sektora należałoby także zaliczyć jego niezwykłą elastyczność i to w jak łatwy sposób dostosowuje się do warunków demograficznych. Wzrost liczby szkół niepublicznych w Polsce wiąże się także z przeprowadzaną obecnie reformą szkolnictwa, a przede wszystkim z likwidacją gimnazjów. Nastąpił znaczny wzrost liczby prywatnych szkół podstawowych (wg Ministerstwa Edukacji Narodowej o 20 %) przy zaledwie 6 procentowym wzroście liczby szkół publicznych. Rodzice zapewne obawiają się przepełnienia w szkołach publicznych i wolą posyłać dzieci do prywatnych placówek edukacyjnych.
Należy podkreślić, że systemy edukacyjne w krajach europejskich są niezwykle zróżnicowane, a co za tym idzie bardzo ciężko jest porównać edukację publiczną i prywatną. Jakość poszczególnych placówek ocenia się zwykle na podstawie wyników osiąganych przez uczniów. W Polsce według MEN w latach 2016/17 i 2017/18 w szkołach prywatnych na różnych etapach edukacji uczyło się ok. 118 tys. uczniów. Różnice w ich ocenie mierzy Centralna Komisja Egzaminacyjna, która zbiera i porównuje wyniki poszczególnych egzaminów. Dzięki tym danym dowiadujemy się, że uczniowie szkół prywatnych górują nad uczniami szkół publicznych w przedmiotach ścisłych (kilkuprocentowa przewaga) oraz w językach obcych, trochę mniejszą przewagę w języku polskim, co wynika bezpośrednio z faktu, iż w szkołach takich ogromny nacisk jest stawiany na języki obce, szczególnie angielski i francuski.
W raporcie uwzględniono również badania przeprowadzone w lipcu 2013 roku przez Centrum Badania Opinii Społecznej na zlecenie Centrum Badań nad Uprzedzeniami Uniwersytetu Warszawskiego. Z tego badania wynika, że 48 % Polaków lepiej ocenia placówki prywatne, od tych publicznych (36.5 %). Według Polaków w takich szkołach uczniowie są lepiej traktowani, mają większe możliwości rozwoju oraz poczucie bezpieczeństwa. Opinie respondentów różnią się w zależności od wieku, płci oraz wykształcenia.
Jako główne różnice między placówkami publicznymi a prywatnymi podaje się te, iż edukacja publiczna jest darmowa, płaci się za ewentualne zajęcia dodatkowe podczas, gdy koszt nauki w placówkach prywatnych to wydatek rzędu od 500 do 1500 zł miesięcznie. Szkoły publiczne posiadają lepszą infrastrukturę sportową. Szkoły prywatne za to cechują się mniejszą liczebnością klas ( średnio 12,5 osoby do 19 osób w szkole publicznej), a co za tym idzie bardziej indywidualnym podejściem do ucznia oraz dostępem do specjalistycznej kadry dodatkowej. np logopedy.
Zobacz raport na: http://www.ourkids.net/pl/raport-o-szkolnictwie.php.
