Zmarł Zbigniew Rusek, siatkarz Stali Mielec i reprezentacji Polski

Uroczystość pogrzebowa Zbigniewa Ruska, odbędzie się we wtorek 14-ego sierpnia, o godzinie 13:00, na cmentarzu na Wólce Węglowej w Warszawie, w kaplicy A.

RUSEK ZBIGNIEW - urodzony 2 X 1938 r. w Mysłowicach, syn Stanisława i Janiny z domu Kram. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Mielcu (później I LO), maturę zdał w 1955 r. W latach 1955-1956 pracował w WSK Mielec, a w latach 1954-1958 grał w zespole siatkówki „Stali” Mielec. Studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (kierunek nauczycielski) ukończył w 1961 r., uzyskując tytuły magistra i trenera piłki siatkowej.

W czasie studiów przeszedł do I-ligowego AZS-AWF Warszawa i w jego barwach grał w latach 1958-1962, zdobywając 4 razy tytuł mistrza Polski, a następnie grał w I-ligowym CWKS „Legia” Warszawa w latach 1962-1967, z którym 3 razy wywalczył mistrzostwo Polski.

Był pierwszym mielczaninem – wychowankiem „Stali” Mielec w I reprezentacji Polski w siatkówce. W latach 1958-1967 wystąpił w 135 meczach międzypaństwowych, przyczyniając się do wywalczenia 4. miejsca w Mistrzostwach Świata – 1960 w Brazylii i srebrnego medalu w Pucharze Świata – 1965 w Polsce.

W sezonie 1967/1968 grał w barwach francuskiego klubu CSM „Clamart”. Był również trenerem tej drużyny i przyczynił się do zdobycia wicemistrzostwa Francji w 1968 r. Karierę zawodniczą zakończył w „Legii” Warszawa po sezonie 1968/1969.

Od 1961 pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w Akademii Medycznej w Warszawie (1961-1969), II trener męskiej reprezentacji Polski (PZPS, 1970-1972) i trener reprezentacji Polski juniorów (PZPS, 1973, brązowy medal Mistrzostw Europy), trener I-ligowej drużyny kobiet KS „Spójnia” Warszawa (1973-1975), trener kobiecej reprezentacji Francji seniorek i juniorek (FFPS, 1975-1979), kierownik wyszkolenia w PZPS (1980/1981) i kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Uniwersytetu Warszawskiego (1981-nadal). Miał duży wkład w dwukrotne uzyskanie przez UW miana „Najbardziej usportowionej uczelni w Polsce”.

Poza pracą zawodową udzielał się w pracy społecznej. Od 1981 r. był członkiem Komisji Trenerskiej Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej (FIVB) i instruktorem międzynarodowym FIVB.

W latach 1988-1992 był członkiem Komisji Szkoleniowej PZPS, a w latach 1992-2000 pełnił funkcję wiceprezesa ds. szkoleniowych PZPS. Posiadał tytuł trenera klasy mistrzowskiej w siatkówce. Wyróżniony m.in.: Krzyżem Kawalerskim OOP, tytułem „Zasłużonego Mistrza Sportu”, Złotą Odznaką Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej oraz odznaczeniem „Zasłużony dla Rozwoju Siatkówki we Francji”. Całe życie poświecił dla dobra innych oraz rozwoju siatkówki w Polsce i na świecie.

Zmarł 7 sierpnia 2018 roku.

hm