Ponad 1000 km po Wiśle. Żołnierz płynął przez powiat mielecki

To wyjątkowa akcja charytatywna, której celem jest pomoc w zbiórce funduszy na leczenie byłego żołnierza Marynarki Wojennej - Sławomira Szumickiego. Jego przyjaciel z czasów wspólnej służby w wojsku - Szymon Machnowski, żołnierz 43. Bazy Lotnictwa Morskiego w Gdyni, zdecydował się przepłynąć Wisłę od źródeł do ujścia. W piątek przepłynął wzdłuż powiatu mieleckiego.

- Sławek to mój dobry kolega z czasów kiedy służyłem w Darłowie. Pamiętam go jako osobę koleżeńską, ciepłą i bardzo uczynną. Wielokrotnie pomagał mi jako bardziej doświadczony kolega, spędzaliśmy czasami wolny czas razem i łączyły nas dobre, koleżeńskie relacje - powiedział Szymon Machnowski w wywiadzie z Mariuszem Sieraczkiewiczem na łamach portalu mlodagdynia.pl.

Szymon 28 lutego w Goczałkowicach-Zdroju rozpoczął swoją mierzącą ponad 1000 km podróż biegiem Wisły. Celem jest wsparcie zbiórki na leczenie Sławomira Szumickiego, byłego żołnierza Marynarki Wojennej, który uległ rozległemu udarowi mózgu.

- Zwracam się do was z ogromną prośbą o wsparcie dla mojego ukochanego męża Sławomira. Dotychczas nie przyszło mi do głowy, by zwracać się do kogokolwiek o pomoc, bo raz lepiej raz gorzej, ale jakoś sobie radziliśmy. Najzwyczajniej było mi głupio... – przekazuje na stronie zbiórki na rzecz swojego męża Aleksandra Szumicka.

Zobacz zbiórkę i wesprzyj Sławka - kliknij tutaj!

Jak przyznaje, po wylewie neurologowie byli bezsilni. – Jedyne, co wtedy słyszeliśmy to to, że trzeba czekać i mamy przygotować się na najgorsze. Tamtych 7 dni było dla naszej rodziny najgorszym w życiu koszmarem – przyznaje kobieta.

- W końcu mąż otworzył oczy i pojawiło się światełko w tunelu. Sławek spędził w szpitalu - najpierw na oddziale neurologii, a potem na oddziale rehabilitacji neurologicznej - ponad 3 miesiące. Robił drobne postępy, zaczął rozumieć co nieco i chodzić samodzielnie. Po powrocie do domu rozpoczęliśmy żmudną, długotrwałą i bardzo kosztowną rehabilitację. Nadal jednak jest osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji – dodaje.

Sławek ma uszkodzoną całą lewą półkulę mózgu, uszkodzeniu uległ cały ośrodek mowy, co skutkuje obszerną afazją mieszaną i niedowładem połowiczym prawej strony ciała. W styczniu 2019 zdiagnozowano padaczkę poudarową, jak mówią lekarze jest to skutek rozległego wylewu krwi do mózgu. Na dzień dzisiejszy dzięki rehabilitacjom i ogromnej sile woli Sławka udało się, by wstał z łóżka i samodzielnie zaczął chodzić. - To dość sporo. Nadal jednak nie wszystko rozumie, pojedyncze słowa, zdania czy wyrazy. Nie potrafi też pisać ani czytać – przekazuje żona Sławka.

- Niewiele też mówi, chciałby więcej, lecz niestety. Bardzo ciężko nam się jest komunikować.  To bardzo stresujące przeżycie, gdyż mąż nie potrafi mi przekazać co go boli, co by chciał, ogółem to największy koszmar dnia codziennego. W tym wszystkim pomogłyby zajęcia z neurologopedą niestety odbywają się one jedynie prywatnie.  Są to koszty ponad nasze możliwości finansowe. Godzina z neurologopedą to koszt 100 zł. Sławek tygodniowo potrzebuje ich minimum 4 godziny. Korzystamy z rehabilitacji fizjoterapeutów głównie na NFZ to ilość i częstotliwość zabiegów fizjoterapeutycznych jest niewystarczająca i potrzebna jest też rehabilitacja prywatna, by mąż utrzymał stan który już wypracował a być może powrócił do sprawności – przekazuje żona.

Najbliżsi Sławka marzą o zorganizowaniu dla niego turnusu rehabilitacyjnego w Ośrodku Norman w Koszalinie, gdzie rehabilitowane są osoby głownie po ciężkich udarach. Ten ośrodek jako jeden z niewielu w Polsce dałby Sławkowi szansę na uzyskanie rewelacyjnych postępów w powrocie do sprawności. Koszt jednego turnusu 4-tygodniowego to 12 900, ale póki co możemy sobie tylko pomarzyć – przekazuje żona. - Dlatego zwracam się do was o pomoc dla Sławka. Każda złotówka to krok męża do sprawności – dodaje.