Stanisław Padykuła pośmiertnie uznany "Zasłużonym dla województwa podkarpackiego"

Jednogłośnie – tak radni województwa podkarpackiego zdecydowali o przyznaniu pośmiertnie Odznaki Honorowej „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego” śp. Stanisławowi Padykule.

- Z perspektywy lat jeszcze wyraźniej widzimy, jakie znaczenie dla rozwoju Mielca i całego Podkarpacia miały dalekowzroczne pomysły i działania Stanisław Padykuły. Dziś, kiedy zbliża się 25 rocznica powstania mieleckiej strefy nadszedł czas, aby oddać nasz szacunek dla tamtych ważnych decyzji i człowieka, który jej wspierał  – powiedział marszałek Władysław Ortyl podczas sesji sejmiku, prezentując sylwetkę Stanisława Padykuły.

W 2020 roku przypada 25-lecie powstania Specjalnej Strefy Ekonomicznej w Mielcu. W 1995 roku Stanisław Padykuła był wiceministrem przemysłu, a później wiceprezesem Agencji Rozwoju Przemysłu. To właśnie on mocno wspierał działania dążące do stworzenia prawodawstwa umożliwiającego funkcjonowanie tego typu obszarów w Polsce.

Jeszcze w końcu 1990 roku stopa bezrobocia dla Mielca i okolic wynosiła 6,7 procent, ale na koniec 1993 roku było to już niemal 22 procent, co klasyfikowało region mielecki jako obszar strukturalnego bezrobocia. Jest to konsekwencja upadku gigantycznych przedsiębiorstw jak Wytwórnie Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu. Specjalna Strefa Ekonomiczna była jedynym ratunkiem dla Mielca, ale również pewnego rodzaju eksperymentem, pionierskim rozwiązaniem dla miasta, regionu i państwa, bo zwalniała z podatku inwestujące tam firmy.

W związku z tym miała wśród rządzących swoich zwolenników jak i przeciwników. Do sceptyków należał m.in. Leszek Balcerowicz. 25-letnia historia mieleckiej Strefy i pozostałych tego typu obszarów w Polsce broni słuszności podjętych decyzji z 1995 roku. Było to przedsięwzięcie konieczne i niezbędne dla właściwego funkcjonowania takich miast jak Mielec.

Stanisław Padykuła urodził się 6 maja 1946 roku w Mielcu, zginął w katastrofie samolotu M28 Skytruck w Puerto Cabello w Wenezueli 12 lipca 2001 roku.

Był absolwentem Technikum Mechanicznego w Mielcu (specjalność: urządzenia chłodnicze w przemyśle). W 1973 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej jako inżynier mechanik. W okresie szkolnym zajmował się modelarstwem oraz trenował koszykówkę, gdzie grał w zespole "Stali" Mielec (liga międzywojewódzka).

Od 30 sierpnia 1965 roku pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego – PZL Mielec. W 1981 r. przystąpił do powstającego w firmie NSZZ "Solidarność". Był inicjatorem porozumienia Rad Pracowniczych Przemysłu Lotniczego w Polsce. Uczestniczył w pracach Organizacji Zakładowych NSZZ "Solidarność"; Wiodących Zakładów Pracy (tzw. "Sieć"), dotyczących m.in.: przygotowywanych nowych ustaw o przedsiębiorstwie i samorządzie robotniczym oraz programu reform systemu gospodarczego.

Poza pracą zawodową w latach 70. i 80. angażował się społecznie w działalność Rady Spółdzielni Mieleckiej Spółdzielni Mieszkaniowej i Komitetu Osiedla MSM im. M. Kopernika. Jako członek oraz wiceprezes Klubu Inteligencji Katolickiej w Mielcu, był jednym z jego najaktywniejszych działaczy.

W pamiętnych wyborach 4 czerwca 1989 roku został posłem z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W pracach sejmowych komisji poświęcał dużo uwagi przemianom gospodarczym, które zachodziły w ówczesnym województwie rzeszowskim. 23 stycznia 1991 roku został mianowany Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Przemysłu i z krótką przerwą pracował na tym stanowisku do 31 grudnia 1996 roku. Od 1 stycznia 1997 roku pełnił funkcję Wiceprezesa Agencji Rozwoju Przemysłu w Warszawie. Jako kreator nowatorskich rozwiązań w zakresie rozwoju gospodarczego polskiego przemysłu hutniczego, lotniczego i zbrojeniowego stale utrzymywał kontakt z Mielcem, m.in. wspierał procesy restrukturyzacyjne w WSK „PZL- Mielec”. We wcześniejszych latach tj. 1990- 1997 pełnił również funkcję prezesa mieleckiej Fundacji S.O.S. „Życie”.

W lipcu 2001 roku jako wiceprezes ARP przebywał w Wenezueli z misją techniczno-handlową z PZL Mielec, która związana była z kontraktem na samoloty M28 SkyTruck. Podczas lotu takim właśnie samolotem doszło do katastrofy, w wyniku której zginęli wszyscy członkowie załogi i pasażerowie. W delegacji z Mielca obok Padykuły był także prezes PZL Mielec Daniel Romański, trzech pracowników Jan Sęk, Piotr Bień i Andrzej Koper oraz ośmiu Wenezuelczyków.

Po katastrofie Stanisław Padykuła został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest pochowany na Cmentarzu w Wilanowskim w Warszawie. W 2005 r. Rada Miejska w Mielcu nadała jego imię nowo wybudowanej ulicy, której budowę zakończono w tym samym roku w ramach realizacji programu tzw. małej obwodnicy, którego celem było wyprowadzenie ciężkiego ruchu kołowego, związanego z SSE Euro-Park Mielec. W 2011 roku w 10 rocznicę katastrofy na terenie SSE w Mielcu odsłonięto specjalny obelisk poświęcony pamięci ofiar tego tragicznego lotu.