[FOTORELACJANOWA]12591[/FOTORELACJANOWA]
W Wielką Sobotę wieczorem rozpoczęły się obchody Wigilii Paschalnej - w myśl przepisów liturgicznych jej ceremonie należą już jednak do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. A to oznacza, że nastała Wielkanoc!
[ZT]95775[/ZT]
Bogata i długa liturgia Wigilii Paschalnej święta Wielkiej Nocy, która stanowi centralny punkt Triduum, składa się z czterech zasadniczych części. Obchody zmartwychwstania Jezusa Chrystusa rozpoczęły się po zapadnięciu zmroku.
[ZT]95781[/ZT]
Przed kościołami w całym regionie rozpalone zostały ogniska, których płomienie zostały poświęcone przez kapłana. Następnie na paschale – okazałej, specjalnie przygotowanej świecy - kapłan żłobił znak krzyża umieszczając duże gwoździe, symbolizujące pięć ran Jezusa. Wypowiadał przy tym słowa: "Chrystus wczoraj i dziś. Początek i koniec. Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków".
Na paschale widnieją również greckie litery alfa i omega oraz data roczna. Zapalony paschał oznacza osobę Chrystusa, czyli Światłość Świata. Uzmysławia nam raz jeszcze, że dokonała się Pascha, czyli przejście z mroku do jasności, ze śmierci do życia.
W uroczystej procesji paschał został wniesiony do świątyni i umieszczony na ozdobnym świeczniku. Przy trzykrotnym śpiewie kapłana: "Światło Chrystusa" i odpowiedzi wiernych: "Bogu niech będą dzięki" - zgromadzeni zapalili swe świece od tego świętego płomienia. Liturgia światła skończyła się odśpiewaniem Exultetu czyli Orędzia Paschalnego, które jest modlitwą dziękczynno-uwielbiającej wysławiającą łaskę zbawienia.
Liturgia słowa Wigilii Paschalnej jest wyjątkowo rozbudowana. W pełnej wersji składa się ona z dziewięciu czytań, przeplatanych psalmami i modlitwą. Cykl czytań starotestamentowych kończy się Bożą obietnicą oczyszczenia i przemiany człowieka: "I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała". W tym momencie zapala się światła na ołtarzu, uderza w dzwony, celebrans intonuje hymn Chwała na wysokości Bogu. Następujące potem czytanie z Listu do Rzymian, zwane Epistołą, pouczające o tym, że chrzest zapewnia wiernym uczestnictwo w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Po radosnym "Alleluja", odśpiewanym po raz pierwszy od czterdziestu dni, wysłuchuje się tzw. Ewangelii o pustym grobie. Liturgię słowa zamyka homilia.
[ZT]95769[/ZT]
Kolejną, trzecia już część – Liturgię Chrzcielną – rozpoczęło odśpiewanie Litanii do Wszystkich Świętych. Celebrans poświęcił wodę chrzcielną. Wszyscy zgromadzeni w świątyni odnowili przyrzeczenia chrzcielne: wyznali swą wiarę i wyrzekli się szatana. Zostali również pokropieni wodą święconą. Liturgię chrzcielną zakończyła modlitwa wiernych.
[ZT]95758[/ZT]
Przebieg Liturgii Eucharystycznej nie odbiega w swym zasadniczym kształcie od typowego toku mszy świętej.
Uroczystości Wigilii Paschalnej ukoronowane są komunią i uroczystym błogosławieństwem. Słowa rozesłania wzbogaca się o śpiew "Alleluja" – bo właśnie Chrystus już zmartwychwstał.
Zakończeniem liturgii jest Procesja Rezurekcyjna, której celem jest radosne obwieszczenie światu tego faktu, że Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!
Mieleckie świątynie wypełniły się wiernymi w sobotni wieczór. Na osiedlu Smoczka i osiedlu Lotników sobotnia modlitwa zakończyła się nocną Procesją. W pozostałych parafiach zachowany został zwyczaj urządzania Procesji Rezurekcyjnej w niedzielny wczesny ranek.
Po zakończeniu procesji rezurekcyjnej obok ołtarza pojawiły się krzyż i figura Zmartwychwstałego.
Osiem pierwszych dni okresu Wielkanocy stanowi oktawę Paschy. Obchodzi się ją jako uroczystości Pańskie. W modlitwie eucharystycznej zawsze uwzględnia się modlitwę wstawienniczą za nowoochrzczonych.
Paschał umieszcza się obok ambony albo obok ołtarza i pozostaje tam aż do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego.
Od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego w miejsce "Anioł Pański" odmawia się "Regina Coeli". W Niedzielę Zmartwychwstania można uzyskać odpust zupełny za pobożne przyjęcie błogosławieństwa papieskiego Urbi et Orbi (Miastu i światu), choćby tylko przez radio czy telewizję.