Klaudia Rzeźnik, 27-letnia artystka, od pięciu lat zgłębia różne formy sztuki plastycznej. W swojej pracy łączy malarstwo abstrakcyjne z grafiką, a inspiracje czerpie z szerokiego spektrum źródeł, takich jak marzenia senne, muzyka oraz literatura.
Artystka uważa, że sztuka jest uniwersalnym narzędziem do wyrażania siebie i daje możliwość zarówno zgłębiania własnej natury, jak i tworzenia dla samej przyjemności. Jak podkreśla, „to nasze wewnętrzne potrzeby decydują, jaką rolę sztuka odgrywa w naszym życiu”.
W swoich abstrakcyjnych obrazach artystka fascynuje się techniką tzw. wylewanych abstrakcji. Zauważa w nich niepowtarzalną energię oraz dynamikę, którą szczególnie ceni, ponieważ każda praca jest jedyna w swoim rodzaju i niemożliwa do powtórzenia. Sztuka Klaudii Rzeźnik jest zatem nie tylko odbiciem emocji i inspiracji, ale także świadomym procesem poszukiwania oryginalności.
Oprócz malarstwa, artystka tworzy także grafiki, do których wykorzystuje żywicę epoksydową. Materiał ten pozwala na uzyskanie głębi barw, które mienią się w świetle, nadając jej pracom dodatkowego wymiaru. Choć przedstawia w nich postaci ludzi i zwierząt, często wprowadza elementy abstrakcji, które – według artystki – umożliwiają „naginanie rzeczywistości”.
Klaudia Rzeźnik dzieli się także swoimi przemyśleniami na temat sztuki abstrakcyjnej:
- Sztuka abstrakcyjna nie naśladuje rzeczywistości, jest od niej oderwana. Tworzenie powinno być wyrazem uczuć, a taka sztuka nie musi przedstawiać niczego znanego. To rodzi pytanie – czy możemy zrozumieć coś, czego nie znamy? - mówi.
Artystka sugeruje, że w sztuce, podobnie jak w życiu, nie zawsze wszystko musi być jednoznaczne. Czasem to, czego nie da się wyjaśnić, ma na nas największy wpływ, a akceptacja tego faktu pozwala na głębsze interpretowanie otaczającej nas rzeczywistości.
- Każdej rzeczy można nadać sens lub zmienić jej interpretację w zależności od naszych przeżyć - podsumowuje Rzeźnik, zwracając uwagę na to, jak subiektywne i indywidualne jest odbieranie sztuki, tak jak i życia.
Wystawa „Niedosłownie” to zatem nie tylko okazja do obcowania z nowatorskimi pracami młodej artystki, ale także do refleksji nad rolą sztuki w codziennym życiu.