W klozecie ją powieś, bo tam jej miejsce.

jestem ZA, jeśli to ma być demonstracja za równouprawnieniem, czyli akceptacją praw do bycia sobą przez osoby w związkach jednopłciowych,
wszyscy jakoś dziwnie zapominają, że ofiarą w małżeństwach pozorowanych, pod publikę są osoby z preferencją płci odmiennej, a w następstwie dzieci z takich związków,
określenie dewiacja użyję w znaczeniu zakłamań i bandyckich metod jakimi rodzice, bądź rodzeństwo osoby o preferencjach jednopłciowych wpływają na wyciszenie problemu, tym większego im wyższa gra na świeczniku w lokalnej społeczności,
czy na takich sk...wieli jest prawo, przecież znamy ich jako zacnych obywateli naszego miasta 😡

Poroniony pomysł.

Sam jestem gejem. Po prostu tak potoczyło się moje życie. Nie wybierałem tego, długo się nie mogłem z tym pogodzić, dlaczego nigdy nie założę rodziny i nie będę szczęśliwy, ale nie o tym teraz... Nie obnoszę się z tym, normalnie pracuję, spotykam się ze znajomymi i większość nie wie o mojej orientacji. Wku*** mnie to co się teraz z tym wszystkim dzieje. Przez takich idiotów mamy opinię jaką mamy. Wcale się nie dziwię, że wyzywają nas od pedałów i za nic mają to czego się domagamy. Może pierw zacznijmy się szanować nawzajem... Po co wszędzie te flagi, to odnoszenie się ze swoją orientacją. Przecież można być szczęśliwym bez tego... Nie jestem za tym, by pary homoseksualne adoptowały dzieci... Może jakiś odsetek takich par jest szczęśliwych w tym ich dzieci, ale jednak natura stworzyła nas inaczej i niech tak zostanie. Jedynie czego chciałbym to, żeby związki homo mogły to zalegalizować. Uwierzcie, że wiele jest takich par które żyją długie lata w związku i po 20 latach nie mają żadnych praw co do swojego partnera, czy to spadek czy co ważniejsze nie mają prawa dowiedzieć się o stanie zdrowia, jeśli partner/partnerka są w szpitalu.
W Polsce jeszcze minie wiele lat zanim w tej kwestii się cokolwiek poprawi, jednak proszę Was o jedno szanujmy się - jako ludzie... Wszyscy jesteśmy tacy sami...

Jesteś pe..da..łe.m ? Bądź, wcale mi to nie przeszkadza...ale po h. chcesz robic demonstracje i to pokazywac??? Nie masz co robic??? Juz z...yg..ać mi sie chce jak widze to lgbt...

Trzeba zrobić happening na rynku !

jeszcze nie zauważyliście że lgbety to tajna broń PiSraelitów jak sobie z czymś nie radzą to wypuszczają akcję lgbt albo kupaa w wiśle z oczyszczalni

Jest niesprawiedliwa nagonka na LGBT lecz jak czytam te ostatniotygodniowe wypociny zaczynam się zastanawiać czy na to nie zasłużyliście. Robicie to samo co wasi przeciwnicy tylko że po drugiej stronie więc czym się różnicie? Klapki na oczach nie pozwolą tego dostrzec ani jednym ani drugim, widzą to tylko co ci przyglądają się z boku i uważają że tolerancja polega na zostawieniu pewnych spraw takimi jakie są a nie demonstrowanie zawiści po jednej czy to po drugiej stronie. Popieram legalizację i uporządkowanie prawne spraw dwóch osób żyjących w związku ale wszystko inne trzymajcie sobie za drzwiami waszych mieszkań. Nie planuję wam do nich wchodzić więc nie pchajcie się do mojego.

Oczywiście że was popieram i pójdę w takiej paradzie równości w Mielcu! Stop homofobii

Hahaha hahaha tyle w tym temacie Zal iks dee 🤣🤣🤣🤣🤣

Skąd tyle nienawiści u was tolerancyjni mielczanie?

W całej Polsce flaga tylko jedna: biało - czerwona!

Róbcie to jak do tej pory w skryciu, przecież to robiliście i robicie nadal.Nie afiszujcie się i nie róbcie wojny. A dalej zajdziecie.

Jak usunięto homoseksualizm ze spisu chorób psychicznych?

Decyzja Amerykańskiego Towarzystwa Psy­chi­a­trycznego o wykreśle­niu homosek­su­al­izmu z klasy­fikacji zaburzeń psy­chicznych (DSM) przez głosowanie została poprzedzona intensywnymi dzi­ała­niami lob­bin­gowymi akty­wistów „gejows­kich” oraz debatami poli­ty­cznymi, które prze­toczyły się przez samo Towarzystwo, orga­ni­za­cje homosek­su­alne i media [1][2].

Historia homoseksualizmu w psychiatrii:

1952. Homosek­su­al­izm zostaje sklasy­fikowany jako socjopaty­czne zaburze­nie osobowości w pier­wszym wyda­niu DSM.

1968. DSM-II klasyfikuje homoseksualizm jako dewiację seksualną.

1969. Zamieszki w Stonewall. Aktywiści gejowscy uznają, że teorie psychiatryczne są główną przyczyną piętna społecznego, którego doświadczają [3]. Postanawiają użyć tech­nik społecznego protestu w celu zmi­any diagnozy homoseksualizmu [1].

1970. Wtargnięcie aktywistów na doroczne spotkanie spotkanie Amerykańskiego Towarzystwa Psy­chi­a­trycznego (APA) w San Francisco. Jeden z psy­chi­a­trów został przez nich nazwany wulgarnie i obelżywie, innego porów­nali do nazisty, a psy­chi­a­trię określili jako narzędzie tor­tur i opresji. Zapanował chaos. Więk­szość psy­chi­a­trów opuś­ciła spotkanie. [4].

1971. Mimo oficjalnego zaproszenia do udziału konwencie APA, działacz „gejowski” Frank Kameny wraz z innymi akty­wis­tami wtargnęli na konwent kilka godzin przed planowanym panelem. Kameny przerwał toczące się spotkanie psychiatrów, zabrał mikro­fon i wygłosił deklarację: Psy­chi­a­tria jest wcielonym wro­giem. Psy­chi­a­tria wypowiedzi­ała bezwzględną wojnę w celu naszej ekster­mi­nacji. Może­cie to uznać za deklarację wojny prze­ci­wko wam [4]. W kilka godzin później odbył się panel z udziałem aktywistów homoseksualnych, w tym Kameya. Tzw. geje i les­bijki argu­men­towali, że nie potrze­bują ter­apii [4][5].

1972. Na kolejnym konwencie APA, w Dallas, pojawił się Frank Kameny, les­bi­jska akty­wistka Bar­bara Git­tings oraz homosek­su­alny psy­chi­a­tra John Fryer, który jako Dr H. Anony­mous wys­tąpił w peruce, gumowej masce, za dużym smokingu i z mikro­fonem zniek­sz­tał­ca­ją­cym głos. Powiedział: Jestem homosek­su­al­istą. Jestem psy­chi­a­trą [6][3]. Twierdził też, że stu psychiatrów biorących udział w konwencie APA jest homoseksualistami. [6] Kameny i Git­tings zor­ga­ni­zowali wys­tawę “Gay, Proud and Healthy“ [5][7].



Październik 1972. W czasie zjazdu członków Association for the Advancement of Behavior Therapy w Nowym Jorku działacze Gay Activist Alliance demonstrowali przed hotelem, w którym odbywał się zjazd. Niewielkiej grupce udało się wedrzeć do środka. Na miejscu był Robert Spitzer, członek komitetu nazewnictwa Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, który postanowił zaprosić aktywistów, żeby w 1973 roku wystąpili przed Komitetem i na konwencie APA [8].

Luty 1973. Komitet Nazewnictwa APA spotkał się z delegacją sied­miu dzi­ałaczy „gejows­kich” z Gay Activist Alliance. Z przy­czyn poli­ty­cznych akty­wiści zaprzeczyli, że reprezen­tują orga­ni­za­cję homosek­su­alną. Ich pod­sta­wowym celem było usunię­cie homosek­su­al­izmu z klasy­fikacji DSM. Chcieli też by zabraniać terapii nakierowanej na zmianę orientacji z homoseksualnej na heteroseksualną, nawet gdy pacjent sam o to poprosi [10]. Część z nich domagała się usunię­cia wszys­t­kich zaburzeń sek­su­al­nych, jednak obaw­iali się, że jeśli w tam­tym cza­sie przed­stawią takie żądania może to im przeszkodzić w usunię­ciu homosek­su­al­izmu z klasy­fikacji [9][10]. Charles Sil­ver­stein, akty­wista „gejowski”, a z wyk­sz­tałce­nia psy­cholog [9] zaprezen­tował przed Komitetem Nazewnictwa oświad­czenia popier­a­jące usunię­cie homosek­su­al­izmu z DSM, które zostały napisane przez przy­chyl­nych gejom psy­chologów i psy­chi­a­trów oraz cytował bada­nia mające dowodzić, że homoseksualizm jest normalny [8].

Maj 1973. Zjazd APA któremu towarzyszy sym­pozjum poświę­cone obec­ności homosek­su­al­izmu w DSM. W dyskusji wzięło udział 6 psy­chi­a­trów: Robert Stoller, Judd Mar­mor, Irv­ing Bieber, Charles Socarides, Richard Green i Robert Spitzer oraz jeden „gejowski” akty­wista – Ron Gold. Za usunię­ciem homosek­su­al­izmu z klasy­fikacji zaburzeń psy­chicznych opowiedzieli się: Stoller, Mar­mor, Green i Spitzer, a za jego pozostaw­ie­niem w klasy­fikacji: Bieber i Socarides. Z jed­nej strony prezen­towano bada­nia dowodzące, że homosek­su­al­izm jest akcep­towany w wielu kul­tur­ach, że wys­tępuje u zwierząt, że homosek­su­al­iści nie wykazują innych zaburzeń psy­chicznych, a z drugiej strony bada­nia dowodzące, że homosek­su­al­izm to zaburze­nie. Ron Gold dokonał kry­tyki psy­chi­a­trii, stwierdza­jąc, że jest ona pod­stawą sys­temu opresji wobec osób homosek­su­al­nych, a teorię mówiącą o tym, że homosek­su­al­izm jest chorobą nazwał “kupą kłamstw”. Robert Spitzer – prze­wod­niczący sym­pozjum, w miejsce homosek­su­al­izmu zapro­ponował nową diag­nozę – zaburze­nie ori­en­tacji sek­su­al­nej, która miała trak­tować homosek­su­al­izm jako zaburze­nie tylko wtedy, gdy dana osoba czuła się z nim źle i chci­ała zmienić swoją ori­en­tację sek­su­alną [11]

Czerwiec 1973. Homosek­su­alni ter­apeuci dla homosek­su­al­nych pac­jen­tów otwierają Insti­tute for Human Iden­tity. Gejowscy psy­chol­o­gowie i pra­cown­icy soc­jalni zaczynają pojaw­iać się w prasie, radiu i telewizji, gdzie deba­tują z psy­chi­a­trami [9].

Kilka miesięcy później, Komitet Nazewnictwa Amerykańskiego Towarzystwa Psy­chi­a­trycznego, choć podzielony, głosuje za wykreśleniem homosek­su­al­izmu z klasy­fikacji zaburzeń psy­chicznych [12]. Kilka innych komitetów i obradu­ją­cych organów poparło tę decyzję [3].

Grudzień 1973. Zarząd Amerykańskiego Towarzystwa Psy­chi­a­trycznego głosuje za usunię­ciem homosek­su­al­izmu z DSM i zastąpi­e­niem go zaburze­niem ori­en­tacji sek­su­al­nej [12]. Psy­chi­a­trzy niezad­owoleni z decyzji Zarządu postanawiają zor­ga­ni­zować ref­er­en­dum wśród członków Towarzystwa [3].

Charles Socarides i Harold Voth piszą do członków APA list, w którym wzy­wają do sprze­ci­wienia się decyzji Zarządu, twierdząc, że Towarzystwo zna­j­duje się pod kon­trolą gejows­kich akty­wistów. W kon­trze do nich, Ron Gold i Robert Spitzer piszą list wzywający do popar­cia decyzji Zarządu. Pod ich lis­tem pod­pisało się wielu znaczą­cych psy­chi­a­trów, wlicza­jąc w to samego prze­wod­niczącego Amerykańskiego Towarzystwa Psy­chi­a­trycznego i przyszłych kandy­datów na to stanowisko. [12].

Kwiecień 1974. Ref­er­en­dum obejmujące 10 tysięcy z 17 tys. członków APA. 58 procent (5 854) poparło decyzję Zarządu o wykreśle­niu homosek­su­al­izmu z DSM, a 37,8 proc. (3 810) zagłosowało prze­ci­wko [13][14].

2002. Richard Green, psychiatra, który blisko30 lat wcześniej argumentował za wykreśleniem homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych, ujawnia się jako zwolennik usunięcia pedofilii z DSM [15], co wzbudza szereg komentarzy innych naukowców [16].

2008. Charles Sil­ver­stein, akty­wista homoseksualny i psycholog, biorący udział w wydarzeniach z lat 1969-1974 w liś­cie do redakcji “Archives of Sex­ual Behav­ior” zadaje pytanie:

Poza homoseksualizmem DSM wymienia także sadyzm, masochizm, ekshibicjonizm, voyeuryzm, pedofilię i fetyszyzm jako zaburzenia psychiczne. Jeśli nie ma obiektywnego, niezależnego dowodu, że orientacja homoseksualna jest sama w sobie nienormalna, jakie istnieje usprawiedliwienie umieszczania jakiegokolwiek z innych zachowań seksualnych w DSM? [10].

A cele ruchu „gejowskiego” podsumowuje słowami: Mija w tej chwili 35 lat od usunięcia homoseksualizmu z DSM, co było naszym celem krótkoterminowym. Nasz cel długoterminowy – usunięcie z DSM tego, co nazywane jest perwersją seksualną, zaburzeniem seksualnym czy parafilią, w zależności od wydania, nie został zrealizowany [10].

Powyższe informacje pochodzą w większej części z artykułu “Kulisy usunięcia homoseksualizmu z klasyfikacji DSM” autorstwa wikipedysty Hatamorgana. Zostały one zweryfikowane przez redakcję PCh24.pl , a trafność cytowań porównana z materiałami źródłowymi. Oryginał artykułu w wersji ocenzurowanej dostępny jest pod hasłem “Okoliczności usunięcia homoseksualizmu z klasyfikacji DSM” na wikipedii.

Stop mowie nienawiści!!! Mielec miastem tolerancji!!!

Jestem za! Jestem za! Najlepiej będzie ją zawiesić w samej paszczy lwa! Najbliższy mecz grają z Piastem, 26 września, spotkajmy się w lasku koło dawnego Jubilatu i idziemy z flagami pod wejście na młyn, to chyba to najbliżej od Jubilatu. Kto nie idzie ten nie z LGBT-e.