W odświętnie przystrojonym wnętrzu Muzeum Regionalnego w Mielcu, odbyło się 17 marca 2017 r. kolejne ciekawe spotkanie poetyckie „Dialogi ze światłem” członka Mieleckiego Towarzystwa Literackiego Witkhacego Zaborniaka.

Zaborniak to autor dwóch tomików poezji „Piętno umęczonej ziemi” (2012) i „Chiaroscuro” (2015), z  którego poezja o bogatym wnętrzu nominowana do nagrody literackiej „Silesius” – Wrocławska Nagroda Literacka 2016, obracająca się wokół tematów biblijnych, zatrzymuje na dłużej  i nie daje prostych recept na życie, lecz zmusza do refleksji oraz poszukiwania odpowiedzi.

W spotkaniu udział wzięła żona autora Ewa, członkowie MTL, znajomi autora oraz miłośnicy poezji. Kanwą rozmowy z poetą, przeprowadzonej przez poetkę Justynę Żelazo, była poezja zawarta w obu tomikach autora, zaś całość jej podzielona została na kolejne rozdziały.

Tytułowe dialogi ze światłem,  odbywające się w kolejnych rozdziałach, przedzielone były przez utwory na skrzypce, wykonywane przez młodą skrzypaczkę Agnieszkę Niedbałę. Autor w międzyczasie czytał kolejne swoje utwory z obu  tomików i najnowsze, opowiadał o swojej drodze poetyckiej, o inicjacji poetyckiej w dalekiej Grecji - będącej jego drugą ojczyzną, o tym jak zaczynał pisanie, a przede wszystkim o świetle i jego sprawczej roli w odwzorowaniu rzeczywistości.

Autor uważa bowiem, że każdy z nas jest własnym chiaroscuro (wł. chiaro – „jasny" i scuro – „ciemny") – termin stosowany czasem wymiennie ze światłocieniem, własnym kawałkiem iluzji, który stara się przerobić w coś konkretnego, coś realnego na obraz tego, który go ukształtował (Boga).

Choć to jego autorski pogląd na świat, całość zrealizowanej rozmowy, każe przypuszczać, że następny tomik autora będzie jeszcze lepszy. Całość spotkania zakończyła się podpisywaniem przez niego obydwu książek i  pamiątkową sesją fotograficzną.

k